Moni! (hallo in Chichewa)

De week is alweer bijna voorbij en we hebben weer een hoop dingen gedaan. Woensdag hebben we de citytour door de stad gehad. We hebben gezien waar we veilig geld kunnen pinnen. Daarnaast heb ik gelijk een internetbundel gekocht (oorspronkelijke nummer blijft behouden op WhatsApp). Vervolgens hebben we de groente- en fruitmarkt bezocht. Daar gaat het er wel even anders aan toe dan in Nederland! Overal wordt er druk onderhandeld over de beste prijs voor het eten. De mensen lopen met grote zakken en manden op hun hoofd heen en weer. Bij de vrouwen zit er vaak een klein kindje/baby'tje in een felgekleurde doek achterop de rug. Erg mooi om te zien natuurlijk. Op de markt staken we ook nog "even" een houten brug over naar de kledingmarkt. De brug was zeker zo'n 20 meter hoog en je moest goed opletten waar je liep, want erg stabiel was het allemaal niet. Overal gaten, daar moet je niet van opkijken (voor de veiligheid zou ik helemaal niet opkijken en gewoon kijken waar je loopt). Gek genoeg lopen er wel dagelijks honderden mensen over. Op de kledingmarkt lag alle kleding in bergen op elkaar. Dat je er zelf maar wat uitvist is heel normaal.

In de middag kregen we het goede nieuws dat onze koffers waren gearriveerd! Wat heerlijk! We hebben ze die dag gelijk opgehaald. In de avond zijn we lekker uit eten geweest met alle vrijwilligers. Het was erg gezellig en het restaurant was vergelijkbaar met de Nederlandse restaurantjes. Errug lekker! Verse pasta gegeten :)

Donderdag hebben we een rondleiding gehad in het ziekenhuis en de nursing council geregeld. Dat zijn de papieren die we moeten hebben om het verpleegkundig werk te mogen doen in het ziekenhuis. Het is om aan te tonen dat je daadwerkelijk kennis hebt over medische zaken. De dame die ons ondervroeg was behoorlijk streng, maar uiteindelijk hebben we toch die goedkeuringsstempel binnengesleept!

Vrijdag de eerste dag in het ziekenhuis. Ik mocht op de afdeling staan waar mijn voorkeur het meest naar uit gaat: de spoedeisende hulp! Er waren veel patiënten in de ochtend, van jong tot oud. Super leuk allemaal want ik mocht zelf ook al veel doen! Ik hielp bijv. met het schoonmaken van wonden en gaf zelf ook adviezen over hoe ik bepaalde handelingen altijd uitvoerde in Nederland. Uiteindelijk geloofde m'n begeleider het wel en hielp ik patiënten zelfstandig! Dat is best lastig omdat bijna alle patiënten Chichewa spreken en geen Engels. Het personeel spreekt wel Engels met een Afrikaans accentje. Ik heb uiteindelijk bij 2 patiënten de hechtingen verwijderd van een grote buikwond. Ook mocht ik nog een infuusnaald inbrengen. Ook dat is even wennen omdat ik dat nog niet eerder had gedaan op een donkere huid, de infuusnaalden minder gebruiksvriendelijk zijn, de patiënt HIV positief was en de stuwband gewoon een handschoen was. Het is een kwestie van aanpassen, maar uiteindelijk komen we er wel.

Nu even genieten van het weekend. We zijn vandaag naar een wildlife center geweest (soort dierentuin) en we komen even bij van alle indrukken.

Tot snel! Liefs, Nadine