Bobo! (populaire manier van gedag zeggen)

Weer een weekje verder en weer veel gebeurd! Bedankt voor alle reacties tot nu toe!

In het ziekenhuis ben ik dinsdag weer op outreach geweest. Mijn reisgenootje Natasja ging met me mee. Na een kwartier was de ambulance er al (voor Afrikaanse begrippen bijna ongekend snel) en we reden naar een klein dorpje waar ik nog niet eerder was geweest. Ondanks dat het klein was kwamen er ontzettend veel vrouwen met hun baby's vaccinaties halen. Er waren nauwelijks kinderen in het dorp om spelletjes mee te spelen dus Natasja en ik hebben hard gewerkt om alle moeders en kindjes te vaccineren. Het zag letterlijk zwart van de mensen (hihi) en we hebben 126 moeders en 126 baby's lekgeprikt. Het was een functioneel dagje.

Op de Spoedeisende hulp heb ik deze week geholpen met het geven van injecties, het zetten van gipsspalken en het schoonmaken van wonden. De casus van een volwassen vrouw zal ik niet snel vergeten. Ze had een geïnfecteerde wond bij haar linker nek en kaaklijn. De diameter van de wond schatte ik op zo'n 10 cm en de diepte was gerust 7 cm. Een groot gapend dat dus. Het was bizar om te zien hoe een vrouw met zo'n gat in haar nek hier kan rondlopen. Ik heb wat geïnfecteerd weefsel weggesneden en de wond schoongemaakt. Ondertussen moest ik de vliegen zoveel mogelijk bij de wond vandaan houden. In Nederland zou ze allang in het ziekenhuis zijn opgenomen...

Donderdag operatiedag! Er was een vol programma. Bij twee patiënten moest de baarmoeder verwijderd worden en bij een andere patiënt een granuloom (goedaardig gezwel) op de rug. Ik blijf me verbazen over de werkwijze... Met een temperatuur van maar liefst 33C en zonder ventilatie werd er geopereerd. Gelukkig werd ik dit keer niet duizelig. De chirurg transpireerde echter op een gegeven moment zo hevig dat er zweet van zijn voorhoofd in de operatiewond viel! Even de boel weer desinfecteren en verder gaan met waar we waren gebleven dan maar... Ik stond bij het mannetje die de beademing in de gaten hield bij de patiënten. Hij droeg als enige een petje i.p.v. een operatiemutsje en had als enige geen mondkapje voor (Waarom? Geen idee...). Zo nu en dan daalde het zuurstofgehalte van de patiënt en werd er handmatig met een soort harmonica wat lucht in de longen geblazen. Alleen... de man vond z'n telefoon regelmatig interessanter dan de patiënt. Dan daalde het zuurstofgehalte weer en werd dat niet opgemerkt omdat het sms-en en bellen kennelijk belangrijker was. De man liep ook een keer tijdens de operatie een tijdje weg; geen idee waarom. Gelukkig had ik gezien hoe het beademen moest en hielp ik zo nu en dan. Ook moest ik hem er regelmatig op attenderen dat de infuuszak leeg was. Bij de patiënt waarvan het granuloom werd verwijderd was alleen een lokale verdoving nodig. Omdat het een relatief korte ingreep was mocht ik steriel staan en assisteren! Dat was erg leuk om te doen!

Ondertussen zou ik -voor degenen die het nog niet wisten- jullie op de hoogte willen brengen van een keuze die ik samen met mijn reisgenootje Natasja heb gemaakt. We komen namelijk een maandje eerder dan gepland naar huis. De reden voor dit besluit is dat het heel erg rustig is in het ziekenhuis. Zo rustig, dat de muren soms op me afkomen. Ik doe daarom veel aan zelfstudie; ik oefen met het lezen van ecg's (hartfilmpjes) en leer uit m'n Intensive Care boek, maar hier kan ik niet genoeg voldoening uit halen. Daarnaast zitten Natasja en ik in een huis bestemd voor 10 Nederlandse vrijwilligers. Toen we deze reis boekten hadden we verwacht dat we tijdens de feestdagen gezellig met de hele groep zouden zijn. Dit blijkt echter niet het geval want de afgelopen en komende weken gingen en gaan er van de 10 vrijwilligers steeds meer vrijwilligers richting huis en blijft er slechts één vrijwilliger over tijdens de feestdagen. Na veel overleg hebben we besloten om 22 december (i.p.v. 22 januari) naar huis te gaan zodat we met kerst en oud & nieuw gezellig met familie kunnen zijn. Die laatste vierde maand zou naar ons idee niet veel toegevoegde waarde hebben en daarom ben ik van mening dat we de juiste keuze hebben gemaakt. 23 December om 08:15 uur sta ik weer op Nederlandse bodem :)

Tot slot heb ik vannacht de eerste regenbui in Malawi gezien! Het regende hard, maar niet lang gelukkig. De temperaturen daarentegen blijven wel lekker boven de 30C hihi. Daarnaast zorg ik dat sinterklaas ons niet vergeet en heb ik van de week kruidnootjes gebakken. Ze waren heerlijk! Jummmmm...

Tionana!

Liefs, Nadine