Hoi allemaal!!

Weer een drukke week achter de rug! Maandag hebben we een meeting gehad met begeleidster Janneke. Er zijn namelijk momenteel niet veel patiënten in het ziekenhuis omdat de zorgkosten zijn toegenomen. Naar verwachting komen er de komende weken wel steeds meer patiënten bij omdat het "malariaseizoen" begint en er dus meer malariapatiënten worden verwacht. De andere drie vrijwilligsters van het ziekenhuisproject gaan om die reden eerst een ander project doen en komen over een paar weken terug in het ziekenhuis. Ik blijf wel gewoon in het ziekenhuis werken, want op de spoedeisende hulp is er vaak iets meer te doen.

Dinsdag en woensdag heb ik een dagje op de spoedeisende hulp gewerkt. Woensdag was het echter zo rustig dat ik ging helpen bij de afdeling waar vrouwen bevallen. Alles gaat er heel anders aan toe dan in Nederland. De hoogzwangere vrouwen liggen naakt op een matrasje zonder linnengoed op een vuilniszak. Mannen zijn nergens te bekennen; vaak zijn ze helemaal alleen. Er was een vrouw die op springen stond. Gelukkig sprak ze Engels. De verpleegkundigen schonken geen aandacht aan haar tot op het moment dat het kindje bijna ter wereld kwam. Pijnstillers kreeg ze niet toen ze erom vroeg. Om die reden moedigde ik de vrouw aan en zei ik dat ze het ontzettend goed deed. Ik hield haar hand vast en het kindje werd gezond geboren. Het was de eerste bevalling die ik meemaakte en het was zo mooi! Ik kreeg het kind gelijk in m'n handen gedrukt en moest het naar een ander kamertje brengen. De moeder had de baby nog nauwelijks gezien (!). Terwijl de verpleegkundigen zorgden dat de placenta eruit kwam en de hechtingen gezet werden zorgde ik dat het kindje niet te veel afkoelde. Uiteindelijk werd het gewogen en in dikke doeken gewikkeld. Na 20-30 minuten vroeg ik of ik dan eindelijk de baby naar de moeder mocht brengen, en dat mocht. De moeder was zo blij met me. Ze riep steeds: "God bless you, God bless you!" Ik zei: "It's a boy! What's his name?" Ze wist het nog niet en zei dat ik de naam mocht verzinnen (!!!) Op die dag kwam een kleine Nick ter wereld. Wat mooi!

Woensdagavond zijn Natasja en ik verhuisd naar het Doing Good huis en wonen we nu de komende 3,5 maand met de andere 8 vrijwilligers van verschillende projecten onder een dak. Erg gezellig en een mooi ruim huisje! Wel even wennen dat hier regelmatig de stroom uitvalt en je zomaar een paar dagen zonder water kan zitten. Het wassen van kleding doen we zelf met de hand. Hihi welkom in Afrika!

Donderdag heb ik een dag op de operatiekamers meegelopen. Ik heb een liesbreukoperatie, 2 keizersnedes (!) en een besnijdenis gezien. De manier van werken is niet te vergelijken met Nederland. Allereerst is de temperatuur in de OK tegen de 30C aan. De apparatuur is sterk verouderd. Een beademingsbuis inbrengen in de keel (intuberen) doen ze hier niet; er wordt gewoon een mondkapje tegen het gezicht van de patiënt aangedrukt. Tijdens de operatie lopen er voortdurend mensen in en uit. De man die de anesthesie regelde droeg een petje en zat gewoon te bellen en op z'n mobiel te spelen tijdens de operatie! Een operatiesetje gewikkeld in gerafelde en bevlekte doeken valt hier onder het kopje "steriel". Patiënten betalen de operatie zelf. Een keizersnede is tussen 20.000 tot 40.000 Kwacha (ong. €32,- tot €64,-), afhankelijk van hoeveel pijnstilling de patiënt kan betalen... Wat ben ik blij met de gezondheidszorg in Nederland!

Tot snel! Groetjes vanuit Malawi! Liefs Nadine