Moni vanaf het zuidelijk halfrond!
Deze week ben ik weer op outreach geweest met het ziekenhuis en heb ik weer een dagje geholpen in het weeshuis. Medevrijwilligsters Ellen en Joy hadden namelijk van het sponsorgeld dat zij hadden
ingezameld witte T-shirts gekocht voor alle kinderen in het weeshuis. De avond van tevoren had ik geholpen met het maken van tekeningen op de shirts en de dag erna konden de kinderen het inkleuren.
Nouja... Inkleuren... De meeste kinderen hadden nog nooit een stift vastgehouden dus er was wel wat begeleiding nodig. De namen van de kinderen werden ook op de shirts geschreven, super leuk!
Deze week ben ik ook mee geweest om een dagje te kijken bij het basisschoolproject. In de ochtend hielp ik met het lesgeven van groep 6 en 7. Er werd wiskunde gegeven en de kinderen oefenden met
breuken. Zelf heb ik ook voor de klas gestaan; dat was nog best leuk. De kinderen waren aan het eind van de ochtend alleen wel ontzettend druk omdat 3 van de in totaal 7 klassen zonder leraar
zaten. Daar wordt hier niet van opgekeken; leraren komen regelmatig niet opdagen... In de middag was er de vaste spelmiddag van de donderdag. We speelden balspelletjes, skipper can I cross the
river?, fox in the hole en nog een Malawiaans spel. Wat begon met een klein groepje kinderen eindigde met minimaal 80 kinderen die meespeelden. Super leuk natuurlijk.
In het ziekenhuis heb ik deze week uiteraard ook gewerkt. Het was weer erg rustig en daarom heb ik een dag meegekeken in het laboratorium. Ik heb geleerd hoe je de malariaparasiet kunt herkennen
onder de microscoop. Daarnaast werd er ook uitgelegd hoe het tellen van bepaalde cellen gaat in het bloed. Dat gebeurt allemaal handmatig en gaat als volgt... Er wordt een druppel bloed onder de
microscoop gelegd en via een soort roostertje op het glasplaatje waar het bloed op ligt kun je makkelijk het aantal cellen in een vakje tellen. Er is een soort handmatige telmachine waarin de
telling wordt bijgehouden. Het is bizar om te zien hoe ouderwets het eruit ziet! Bij de foto's zien jullie wel wat ik bedoel ;)
Qua elektriciteit was het een erg ongunstige week. De stroom viel een aantal dagen achter elkaar uittussen 14:00 en 21:00 uur.Het koken liep daardoor vaak in de soep en waarbij we het moesten doen
met een broodmaaltijd. Welkom in Afrika!
Inmiddels zit ik nu al 2 maanden in Malawi en leer ik dat hier alle zintuigen benut worden...
- De geuren die je ruikt van brandend afval op bijna elke hoek van de straat omdat er geen fatsoenlijke afvalophaaldienst is... De mensen die hier niet al te fris ruiken of de stank van aangereden
dieren zoals honden die in de goot worden gelegd totdat ze in staat van ontbinding zijn...
- De geluiden die je hoort van bedelende mannen, vrouwen en kinderen; vragend om geld, kleding of iets anders waarvan ze kunnen leven.... Of het geluid van jammerende dieren zoals geiten die met
z'n tweeën achterop een bagagedrager van een fiets worden gebonden of kippen die in setjes van een stuk of 10 ondersteboven aan hun poten hangen aan het stuur van een fiets...
- De beelden die je ziet van armoede in het land waarin de mensen in de dorpjes leven in simpele huisjes zonder water, elektriciteit, meubilair en moderne apparatuur. Waarin alles op de grond word
gedaan; slapen, eten, zitten etc... Waarin de gaten in de kleding zitten en de eeltlagen op de vieze voeten van de mensen omdat er vaak geen gebruik wordt gemaakt van schoeisel. Waarin je ziet hoe
kinderen zoeken naar bruikbare voorwerpen op de vuilnisbelt... Of het beeld van vrouwen die kilometers lange tochten maken met hun kinderen op de rug en kilo's zware manden op hun hoofden.
- Het gevoel dat je ervaart als een kindje je hand pakt, zoekend naar liefde en aandacht die ze thuis veelal niet krijgen omdat ouders moeten werken of niet meer in leven zijn (van de 16 miljoen
inwoners zijn er meer dan 1 miljoen weeskinderen). Het gevoel van compleet ongeloof van Malawiërs dat je krijgt als je vertelt dat mensen in Nederland 80-90 jaar oud kunnen worden (de gemiddelde
leeftijd in Malawi is 43 jaar).
- De bittere nasmaak die je proeft van de ongelijkheid in de wereld. Waarin Malawi in de top 10 armste landen van de wereld staat, de kindersterfte 10% is, er elke dag 250 nieuwe aidspatiënten
bijkomen (11,9% van de bewoners heeft hiv/aids) en 65,3% van de bewoners onder de armoedegrens leeft.
Ondanks alles zijn de meeste mensen erg vrolijk en leven ze met de dag. Het is erg mooi en bijzonder om kennis te mogen maken met deze compleet andere wereld. Ik zal de herinneringen altijd met me
meedragen.
Groetjes vanuit een warm Afrika (35C vandaag!),
Liefs, Nadine
